Premier właśnie powiedział, ze "nie będzie tolerować wyrzucania pieniędzy". Chodzi o LOT, nasza spółkę Skarbu Państwa, która od lat przynosi straty. Zabrzmiało groźnie. Już się wszyscy wystraszyli premiera i zabrali się ostro do roboty. Na 200... co tam, na 300 procent normy. Jeśli mam być jednak szczery to nie zauważyłem by na kimś zrobiło to wrażenie. Ot takie jeszcze jedno straszonko. W zasadzie już od dawna większość ignoruje te pohukiwania.
Tak przy okazji przypomniało mi sie jaki to premier był grożny w sprawie abonamentu RTV. Może warto przypomniec? Haracz ściągany z ludzi, archaiczny sposób
finansowania mediów publicznych, ciężar, który urąga poczuciu przyzwoitości -
to tylko niektóre określenia, jakimi premier Donald Tusk (54 l.) określał abonament
radiowo-telewizyjny. W 2006 r. nawoływał nawet do tego, by go nie płacić. A teraz... Co nam mówił Tusk w sprawie
abonamentu: Październik 2007 r. To nie jest telewizja publiczna Przestańmy
udawać, że płacimy abonament na telewizję publiczną, a ona jest telewizją
rządową. Będziemy chcieli wyegzekwować misyjność mediów. Będę zawsze wszystkim
mówił kolegom z PO i PSL, że kto rządzi mediami publicznymi, przegrywa wybory.
Chcę, żeby wybili sobie wreszcie z głowy to, że muszą być koniecznie w mediach
publicznych. Ta ekipa zrobiła z telewizji publicznej rzecz najgorszą, mamy
zwyrodnienie w ośrodkach regionalnych. Wszystkich, którzy tak drastycznie
nadużyli mediów publicznych do własnych celów politycznych, czeka bardzo surowe
rozliczenie. Nie wykluczam, że także w trybie karnym. Nie chcę straszyć
prywatyzacją, lecz oczekuję od mediów publicznych misji. Listopad 2007 r. To wyłudzanie
pieniędzy Wszystkie dotychczasowe starania, takie jak (...) instytucja
abonamentu, mające prowadzić do ochrony mediów publicznych przed nadmiernym
upolitycznieniem, okazały się wyłącznie instrumentami - mówię to z pełną
odpowiedzialnością - wyłudzania pieniędzy od Polaków na rzecz budowania
propagandowej machiny rządowej. Kwiecień 2008 r. Abonament to haracz Abonament
radiowo-telewizyjny jest archaicznym sposobem finansowania mediów publicznych,
haraczem ściąganym z ludzi; dlatego rząd będzie zabiegał o poparcie prezydenta
i opozycji dla jego zniesienia. (...) Nie wyobrażam sobie jednak, aby w finale
utrzymać ten niesprawiedliwy, a kosztowny system. (...) Mamy zbyt wiele
informacji na temat nieracjonalnego wydawania pieniędzy publicznych, pieniędzy
podatnika, jeśli chodzi o media publiczne. Maj 2008 r. To wyjątkowo obłudny
system Chciałbym powiedzieć, że nie spoczniemy dopóty, dopóki nie zmienimy tego
wyjątkowo obłudnego systemu narzucania haraczu Polakom szczególnie niezamożnym
po to, by nieliczna grupa ludzi mogła korzystać z tego materialnie w sposób
nieuzasadniony, poza jakąkolwiek kontrolą, i żeby niektórzy najbardziej ambitni
politycy wykorzystywali te media publiczne we własnym interesie.
Pozdrawiam. Epistemon
P.S. Dzisiaj Polska - Ukraina. mam nadzieję, że coś pokarzemy.
Uwielbiam góry. Są piękne o każdej porze roku. Tyle razy byliśmy tam z rodziną i za każdym razem chętnie wracamy. Piękne widoki, powietrze, szum wody. Świetny kontakt z przyrodą bardzo wewnętrznie mnie uspokaja. I pewnie wielu innych także. Tatry to najwyższe góry jakie mamy. Nie należą do najwyższych na świecie jednak nie ma chyba roku by ktoś nie zginął. A to lawina, a to ktoś odpadł od ściany. Tatry potrafią być groźne.
Tatry
A co dopiero Himalaje. Długie na ponad 2500km (prawie jak z Polski do Hiszpanii), szerokie na ponad 250km (1/3 Polski) i sięgające prawie 9km (4 razy wyższe od Tatr) licząc od poziomu morza oczywiście. Przy wysokości względnej to nieco ponad 4km w linii prostej. Gdyby Ziemie zmniejszyć do wielkości piłki tenisowej byłyby jedyna rzeczą, którą wyczulibyśmy opuszkami palców. Tam widoki muszą być piękne. Wiele bym dał by móc pojechać w te góry i rozkoszować się ich widokiem. To dopiero musi być potęga przyrody.
Himalaje z kosmosu
Jednak przyznam się, ze słysząc o śmierci dwóch polskich himalaistów podczas wyprawy na Broad Peak zastanawiam się nad całym sensem takich wyczynów. Rozumiem tych co chcą być na danym szczycie jako pierwsi. To jeszcze do mnie przemawia. Lecz wszyscy następni to tylko powtórka. Żeby dodać sobie splendoru i chwały wymyślają rożne kombinacje: pierwsze wejście zimą, pierwsze wejście trasą wschodnią, zachodnią, północna-wschodnią, południowo-zachodnią, pierwsze powtórne wejście itd. Co by nie wymyślili będą już tylko powtarzać wyczyn tego pierwszego. Tak jak z kobieta. Pierwszy jest tylko jeden. Każdy następny może powiedzieć "pierwszy w kinie", "pierwszy w lesie", "pierwszy dwa razy pod rząd"... cokolwiek nie wymyśli i tak już jest kolejnym. Poza tym jak mówią "zdobyliśmy szczyt" to rozumiem, że od początku do końca jest to ICH zasługą. Tymczasem większość roboty odwalają za nich Szerpowie, którzy niosą prawie cały ekwipunek pod sam szczyt a zdobywcy idą ostatnie kilkaset metrów. Szerpom to oczywiście odpowiada bo z tego żyją i takie podejścia na 7500m to dla nich codzienność. Na sam Mount Everest w ostatniej dekadzie XXw. weszło prawie tysiąc osób. Nie mówię o tych co próbowali. Biznes się kręci.
Himalaje
Zwolennicy himalaizmu i wspinaczek w ogóle powiedzą, ze to ich pasja, życie. Rozumiem. Niech będą teraz na tyle odważni i użyją tych argumentów w stosunku do żon i dzieci tych co zginęli. Czy ta pasja była tego warta. Czy rodziny zaginionych podzielają teraz tę pasję i są z niej dumni? Nie wiem. Wielu ma swoja hobby, czymś żyje. Nie rozumiem co może być podniecającego w ocieraniu się o śmierć. Dla mnie jest to totalny brak odpowiedzialności i egoizm. Rodzina nie istnieje, liczę się tylko ja. Tak na marginesie francuski człowiek-pająk Alain Robert, który wspina się po wieżowcach w rożnych krajach jest z reguły aresztowany zaraz po wejściu lub wręcz w trakcie wspinaczki. Podawane powody są rożne lecz chodzi głownie o stwarzanie ryzyka. Z drugiej strony ludzi, którzy wspinają się na 8500m przy -45C, po ciemku i wietrze wiejącym ponad 100km/h określa się mianem bohaterów.
Himalaje
Uwielbiam góry, nie rozumiem bezsensownych śmierci.
Zima powoli się kończy chociaż jeszcze czekają nas jej ataki. Coraz rzadsze, jednak pewnie dadzą nam się jeszcze we znaki. Zima to mróz, czerwone nosy, skostniałe palce, zaparowane okulary w autobusie i spóźnienia bo się dlużej ubieramy i samochody wolniej jeżdżą. Ale zima to też piękno, obrazy ze śniegu i lodu, czyste niebo, głęboka cisza, skrzypienie śniegu pod butami. W zasadzie wolę lato od zimy jednak ta piękna zima jest nie do opisania. To po prostu trzeba poczuć. Pozdrawiam zimowo.
Najniższą temperaturę w Polsce zanotowano 9.02.1929 w Olecku. -42C
Najniższą temperaturę na świecie zanotowano na stacji Wostok (Antarktyka) 21.07.1983. -89,2C
Najszybszy spadek temperatury zanotowano w Browning USA. 24.01.1916 temperatura spadła w ciągu 24 godzin z +6,7C do -48,8C
Robiąc kostki lodu w zamrażarce wlewaj ciepłą wodę a nie zimną. Optymalna temperatura wody, z której chcemy uzyskać kostki lodu, wynosi
ok. 35 stopni Celsjusza. Jednak do dziś nie jest jasne, które konkretnie
zjawisko fizyczne odpowiada za ten fenomen.
Na środku jeziora woda zamarza później przez
co lód w tym miejscu jest cieńszy niż przy brzegu.
Hipotermia to u ludzi dolegliwość, w wyniku której temperatura ciała spada poniżej 35 °C.
Pierwsze zimowe igrzyska olimpijskie rozegrano w 1924 w Chamonix, Francja.
Kiedy temperatura w ciągu dnia spada poniżej 7°C, należy założyć opony zimowe.
Jeśli na skutek przebywania na mrozie skóra zaczyna być zaczerwieniona i
w miejscach zaczerwienionych staje się bolesna, można spodziewać się
odmrożenia. Należy wtedy udać się do ciepłego pomieszczenia i delikatnie
ogrzać miejsca przechłodzone. Natomiast bladość skóry i ustąpienie bólu świadczą już o jej odmrożeniu.
Nie wolno przekłuwać pęcherzy, masować i nacierać czymkolwiek
odmrożonych okolic skóry oraz gwałtownie rozgrzewać odmrożonych części
ciała, gdyż skóra w okolicy odmrożenia jest bardzo delikatna. Nie wolno
także podawać poszkodowanemu alkoholu.
Większość kryształków śniegu jest płaska i ma po sześć, w przybliżeniu identycznych, ramion. Przyczyna, dla których sześć niezależnie rosnących ramion kryształu
przyjmuje identyczny kształt, a jednocześnie żadne dwa kryształki nie są
identyczne, nie jest jeszcze w pełni zrozumiana.
Wilgotność śniegu padającego w Górach Skalistych Stanów Zjednoczonych może spadać do poziomu 3-5%, podczas gdy wilgotność śniegu w Alpach wynosi przeważnie ponad 15%. Śnieg sztuczny ma wilgotność ponad 35%.
Polska 1978/79. Ta zima była wyjątkowo śnieżna. W noc sylwestrową 1978 rozpoczęły się tak intensywne opady śniegu (na Dolnym Śląsku z początku był to deszcz), że wkrótce potem w styczniu 1979 sparaliżowany został cały kraj, brakowało surowców energetycznych. W większości miast komunikacja miejska
nie funkcjonowała wcale lub w bardzo ograniczonym stopniu. Transport
międzymiastowy również funkcjonował bardzo źle. Autobusy w niektórych
okolicach jeździły w tunelach wykopanych w śniegu. Zamarznięte zwrotnice
kolejowe i popękane w wyniku mrozów szyny spowodowały, że transport
węgla do elektrociepłowni docierał wyjątkowo rzadko, a rozmrażanie tego,
który udało się dowieźć, było bardzo utrudnione. Do odśnieżania torów i
dróg skierowano żołnierzy i ciężki sprzęt wojskowy (m.in. czołgi, które swoimi gąsiennicami
zrywały grubą warstwę zmrożonego i zbitego śniegu na drogach). W Polsce
ta zima nie przyniosła wyjątkowo mroźnych miesięcy za wyjątkiem głównie
północno-wschodniej części kraju, gdzie były 30-stopniowe mrozy oraz
bardzo niskie średnie temperatury.
Kolejny przekręt, kolejna afera. Setki milionów złotych
zniknęło. Tysiące ludzi oszukanych, pieniądze przyjęte i nieoddanie. Dramat
wielu osób.
Amber Gold, piramida finansowa kolejna w naszym kraju, naszej
Zielonej Wyspie. Młody, rzutki biznesmen z Gdańska zakłada firmę, która zajmuje
się wszystkim. Skupuje złoto, oferuje lokaty na bardzo wysoki procent. I co ważne
w początkowym okresie wypłaca dywidendy wiec jego wiarygodność rośnie w
błyskawicznym tempie. Rozwija się bardzo szybko. Uruchamia nawet linie
lotnicze, które oferują mega niskie ceny. Wychodzi na to, ze taniej jest
polecieć do innego miasta niż jechać koleją czy samochodem. Cudowny sen, który
się spełnia. Młody biznesmen ma samoloty, które na reklamach ciągną politycy
jednej opcji.
W Gdańsku Rębiechowie na imprezie OLT 12.12.2011 obecni byli prezydent Gdańska Paweł Adamowicz, marszałek Mieczysław Struk oraz senator Roman Zaborowski. Wszyscy związani są z PO. Oni własnoręcznie zadbali o interesy oszusta Marcina P. Przeciągali na lotnisku samolot należący do firmy P. Akcji przyglądał się mentor Platformy Obywatelskiej, były prezydent Lech Wałęsa.
Zaplecze wydaje się być bardzo mocne, nic nie może się wydarzyć. No,
bo jak się może coś przydarzyć firmie, w której pracuje syn premiera. Najlepsza
polisa ubezpieczeniowa. Tak dobra, ze można przez pierwsze miesiące
działalności nawet nie mieć księgowości. Tak dobra, ze nie trzeba składać do Urzędu
Skarbowego sprawozdań, nie trzeba płacić podatków, bo… US i tak się nie upominał.
I po co?
Z ustaleń RMF FM wynika, że kontrola resortu finansów w I Urzędzie
Skarbowym w Gdańsku wykazała poważne uchybienia w związku ze sprawą
Amber Gold. Spółka nie została umieszczona w systemie komputerowym, którego używają urzędy skarbowe w całym kraju. W praktyce, Marcin P. prowadził swoją działalność jak w raju podatkowym i nie musiał składać żadnych deklaracji.
Choć zgodnie z obowiązującym prawem po przeniesieniu przez Marcina P.
dokumentów Amber Gold do I Urzędu Skarbowego w Gdańsku w listopadzie
2009 roku, powinien on zostać zarejestrowany w systemie najpóźniej do
marca 2010, przez 16 miesięcy jego działalność nie figurowała w systemie komputerowym urzędu skarbowego.
W wyniku kontroli ustalono też, że firma Amber Gold Invest także
nie była wprowadzona do systemu i działała w warunkach przypominających
raj podatkowy przez 23 miesiące.
Teraz trwa wyjaśnianie, czy niewprowadzenie firm Marcina P. do systemu było błędem, czy celowym działaniem pracownika urzędu.
Przecież urzędnicy odbija to sobie na piekarzu, co rozdawał za darmo
chleb. Odbiją to sobie na kobiecie z kiosku, co zrobiła kopie ksero A4 bez
paragonu fiskalnego. Strzeżcie się wszyscy przedsiębiorcy (szczególnie ci mali,
jednoosobowi) jak się spóźnicie z zapłatą podatku. Za miesiąc upomnienie, później
blokada konta, a jak nie pomoże to komornik. Żyjemy w końcu w państwie prawa.
Jednak nasz Amber Gold ma się dobrze. Nikt się nawet nie pyta skąd młody
chłopak miał pieniądze na drogie limuzyny, najdroższe lokale no i najważniejsze:
na założenie linii lotniczych. Nikt się nie pyta, NIKT. OLT po prostu pojawia
się, lata ze wszystkich lotnisk a w mediach jest ich pełno. Kto na to wyłożył,
kto prał (?) pieniądze, kto załatwił ślepotę urzędników skarbowych i służb
bezpieczeństwa? Jedynie KNF cos tam napomykał ale było to takie cichutkie, ze
premier myślał, ze to może jakaś mucha lata koło Stadionu Narodowego.
I nagle coś się dzieje. Misterny układ wali się w przeciągu
miesiąca. Mimo obietnic, konferencji prasowych samoloty nagle przestają latać a
ludzie nie dostają swoich pieniędzy. Straty liczone są w setkach milionów złotych.
Jak jest już tak głośno, ze pękają bębenki w uszach nagle nasze dzielne służby
CBA, CBS, ABW, prokuratura, skarbówka dobierają się do pana Plichty. W takim
starciu młody człowiek nie ma żadnych szans. Czyżby już zrobił swoje, przestał
być potrzebny, pieniądze zostały uprane? Premier nagle z właściwym sobie
uśmiechem odcina się od syna („to jest dorosły facet”), Plichta ląduje w
areszcie, jego żona tez nie ma lekko. Pracowników OLT dotyka ostracyzm
korporacyjny, są praktycznie bez szans na prace w LOT lub podobnych firmach. Majątek
Amber jest licytowany. Komornicy, syndycy i inni likwidatorzy oraz wszelkie sępy
już się szykują na wielkie przejęcie. Tylko zwykli ludzie cierpią i media
powoli przygotowują ich, że pieniędzy raczej nie odzyskają. Sprawa powoli
przycicha pojawiają się znacznie ważniejsze tematy: co z matką Madzi i czy
Grodzka powinna być wicemarszałkiem sejmu? Generalnie piękna akcja, służby się spisały,
premier był czujny a urzędy swoje odbiorą. W zasadzie modelowa akcja. Tylko
dlaczego oprócz Plichty nikt nie został ukarany? Dlaczego naczelnik Urzędu
Skarbowego nie poniósł zadanej odpowiedzialności? To samo zwierzchnicy służb
wszelakich. Nikt nie poniósł żadnej odpowiedzialności. Żadnej!
Nie mija parę miesięcy. Nasza duma narodowa LOT kupuje dwa
Dreamlinery. Amerykańskie. Piękne. Marzenie. Jako pierwsi w Europie. Radość nie
trwa długo. Ciągłe awarie uziemiają nasze maszyny. Złośliwi mówią, ze po to, aby
więcej ludzi mogło je zwiedzić na lotnisku. Lecz nie o to chodzi. Zakupowi towarzyszyła
prasa, telewizja, ważne osobistości. Słowem show jakich mało. PR na miarę
Zielonej Wyspy. Jednak krótko potem wybuchła bomba. LOT bankrutem. Wyciąga do państwa
rękę po dotacje, bagatela, MILIARD złotych. Na początek! Co się okazuje? LOT od
czterech lat bankrutuje, przynosi straty. Kilkaset (100-200?) milionów złotych
rocznie! Spółka Skarbu Państwa od kilku lat topi, marnuje, wyrzuca w błoto
NASZE pieniądze. Na kwoty, przy których Amber Gold to pikuś. Maluteńki pikuś.
Żeby przetrwać LOT prosi rząd o miliard złotych. W zasadzie jest to ukryte ultimatum „Musicie dać, bo padniemy”.
Pytanie skąd rząd
ma wysupłać miliard złotych? Oczywiście z podatków, czyli naszych, moich i
Twoich pieniędzy. Ktoś wyliczył, ze na podatnika to wyjdzie średnio 3000 złotych.
I tu wychodzi cały absurd oraz fałsz tej sytuacji. Czy chcesz podatniku dać
swoje pieniądze na firmę bankruta? Możesz nie chcieć, lecz jeśli rząd da to i tak
jakby wyjął Ci z kieszeni 3000 złotych. Spytasz: jak to wyjął? Oczywiście masz racje,
bo fizycznie nikt Ci reki do kieszeni nie włożył ani nie uszczuplił konta.
Jednak ten miliard mógł pójść na szkoły, drogi albo na łatanie dziury
budżetowej, która to właśnie łata nasz rząd podnosząc podatki.
Pytanie co robiły służby specjalne jak w LOT-cie co roku znikały
setki milionów już nie do odzyskania? Przy Amber Gold nie minęły dwa miesiące i
już firmy nie ma.
Pytanie gdzie był premier i minister skarbu? Przecież LOT to
w zasadzie „ich” firma.
Pytanie za co cały zarząd i rada pobierali wynagrodzenie po
kilkadziesiąt tysięcy złotych miesięcznie? Pieniądze szły z naszych podatków
dla tego grona wzajemnej adoracji a ich obowiązkiem było takie zarządzanie spółka
by przynosiła zysk.
Pytanie dlaczego nikt z zarządu LOT nie wylądował w areszcie
tak jak Plichta? Przecież skala defraudacji była znacznie większa i dotyczyła
wszystkich podatników.
Pytanie dlaczego rząd się zgodził wesprzeć czyli dać takie
ogromne pieniądze dla LOT? Odpowiedz oczywista – ratujemy setki, jeśli nie
tysiące miejsc pracy. Jednak zastanówmy się trochę i wyobraźmy sobie pewna
rzecz. Otóż pani Krysia prowadząca osiedlowy spożywczak, w którym pracuje pięć osób
ledwo wiąże koniec z końcem. Wiadomo, ciężkie czasy. Od jakiegoś czasu jest pod
kreską. Postanawia wiec pójść do pana premiera by dał jej dwieście tysięcy złotych
na przetrwanie. W końcu LOT dostał. Czy premier jej da? Śmiem wątpić. W końcu
nie można porównywać LOTu i spożywczaka pani Krysi. Tu pięć osób, a tam dwa tysiące.
Pani Krysi nie pozostaje nic innego jak żebrać w bankach o kolejny kredyt,
który może dostanie.
Jest tu jednak pewna rzecz, na która warto zwrócić uwagę.
Takich spożywczaków jak pani Krysi zamknęło się w 2012 roku ponad cztery tysiące.
Nawet jeśli pracowało w każdym piec osób to mówimy o utracie pracy przez 20,000
osób. To znacznie więcej niż zatrudnia LOT. I nawet jeśli każdy z tych
sklepików dostałby w prezencie od premiera po dwieście tysięcy złotych to i tak
by wyszło osiemset milionów, czyli mniej niż dostał sam LOT.
Jedyna wspólna rzecz jaka łączy dwie opisane tutaj firmy to
litery w ich nazwach. Reszta to dwa światy. Do którego trzeba należeć by żyło
się lepiej?
„Money talks and bullshit walks” jak mawiał Danny de Vito do
swojego brata bliźniaka Arnolda. Coś w tym jest.
ASTMATYCZNE MISTRZOSTWA ŚWIATA W NARCIARSTWIE BIEGOWYM ZA NAMI. CZAS
PODSUMOWAŃ, A SĄ ONE ZDUMIEWAJĄCE. Sprint- wygrana Bjergen-
ASTMATYCZKA, w sumie - na podium 2 chore, bieg łączony- pierwsze 4
miejsca zajęły norweskie astmatyczki - wygrana Bjergen; 10 km łyżwą-
wygrana Johaug- astmatyczki, na
podium również chora na astmę Bjergen, poza tym czołówka astmatyczek ,
sztafeta- wygrana norweskich astmatyczek ,za nimi szwedzkie również
chore, 30 wygrana astmatyczki Bjergen [prócz Kowalczyk] pozostałe także
chore. Mężczyźni; bieg łączony- wygrana Colonii- astmatyka , za nim
Norwedzy chorzy na astmę, 15km łyżwą- wygrana Northuga- astmatyka,
sztafeta- wygrana Norwegów- astmatyków. Zastanawiam się czy nie trzeba
by było na następne MŚ zorganizować dla chorych mistrzów jakiegoś
sanatorium pod trasami biegowymi byłoby to bardzo pożyteczne i
pouczające. Dzisiaj koniec tej groteski rozgrywającej się na oczach
całego świata i za aprobatą sportowych władz.
Podsumowanie pierwszej kadencji Donalda Tuska. Tekst FAKT-u z początku drugiej kadencji PO:
Miliony złotych na nagrody
dla urzędników Donalda Tuska. Podsumowanie “taniego” państwa minionej kadencji Czy się stoi, czy się leży, nagroda i tak się należy – z
takiego założenia mogli wychodzić ministerialni urzędnicy, którym rząd nie
szczędził pieniędzy na dodatki do pensji – czytamy w tabloidzie „Fakt”. Chociaż
bulwarówki są źródłem, które należy traktować z dystansem to w tym przypadku
trudno przyczepić się do wyliczeń gazety. „Fakt” podsumował minioną kadencję
rządu w kontekście praktycznej realizacji obietnicy Donalda Tuska budowy
taniego państwa. Gazeta skoncentrowała się na obliczeniu dodatków, jakie
poszczególni ministrowie przyznawali swoim urzędnikom. Rekordzistą okazał się Cezary Grabarczyk, za którego
kadencji 950 pracowników resortu infrastruktury otrzymało łącznie 48,5 mln
złotych samych tylko nagród i premii! To średnio dodatkowy tysiąc złotych do
każdej pensji dla każdego podwładnego przez 4 lata! Oczywiście w praktyce wyżej
postawieni urzędnicy otrzymywali wyższe premie niż szeregowi urzędnicy
ministerstwa, które w swojej domenie wykazało się szczególną nieudolnością.
Hojną szefową okazała się również Ewa Kopacz, która w gabinecie Donalda Tuska
kierowała resortem zdrowia. Średnio każdy z jej 500 podwładnych otrzymywał
prawie 200 zł premii co miesiąc (ministerstwo przeznaczyło na nagrody 4.707.532
zł w ciągu całej kadencji). Gest miał również Radosław Sikorski, który szefując
Ministerstwu Spraw Zagranicznych aż 60.255.490 zł przeznaczył na premie i
nagrody (średnio 250 zł miesięcznie dla każdego z pokaźnej armii urzędników).
Wyjątkowo dobrze wiodło się również podwładnym ministra Skarbu Państwa,
Aleksandra Grada. 15.008.221 zł wydane na premie w ciągu 4 lat przełożyło się
na średnio 408 zł do każdej urzędniczej pensji. O wyjątkowym szczęściu mogli
również mówić pracownicy Ministerstwa Finansów. Jan Vincent Rostowski
przeznaczył na dodatki 79 963 946 zł podatników (średnio 660 zł zł nagrody do
każdej pensji, każdego miesiąca). Patrząc na powyższe sumy warto pamiętać, że w
2011 roku zarobki w administracji publicznej były o 23% wyższe niż w sektorze
prywatnym (GUS). Oczywiście trudno dziwić się członkom gabinetu Donalda
Tuska. Mieli oni doskonały przykład w osobie swojego szefa. Przypomnijmy, że
przez większość minionej kadencji (od 11.2007 do 03.2011 r.) premier latał
rządowym samolotem do domu i z powrotem przynajmniej 285 razy czyli średnio 7
razy w miesiącu. Podatników kosztowało to ok. 6 mln złotych. Być może nie
czepialibyśmy się przywilejów, w których lubuje się przecież każda władza gdyby
nie były one podszyte hipokryzją. Kontekst dla urzędniczego rozpasania podczas
minionej kadencji stanowił fragment expose premiera z 2007 roku: “Chciałbym,
żebyśmy powrócili do idei prostej. Idei taniego państwa. Chciałbym państwa
zapewnić, że te przywileje materialne, przywileje władzy przestaną drażnić
Polaków, bo znikną”. Ponieważ kontekst dla obecnej kadencji rządu stanowi hasło
„Polska w budowie” (budowa = wydatki, wydatki, wydatki…) to tylko nadmieniamy,
że w ciągu ostatnich dwóch miesięcy premier 11 razy pokonał trasę Warszawa –
Gdańsk rządowym samolotem. Koszt godziny lotu to ponad 11.000 złotych (łączny
koszt weekendowych wypadów do domu Donalda Tuska to 120.000 zł).
Nasze pociechy. Te młode i te starsze. Mówiąc starsze mam na myśli nastoletnia młodzież. Niesamowite ile radości może przynieść Twoje
nastoletnie dziecko i jednocześniedoprowadzić Cie na skraj wyczerpania
nerwowego.
Nasi znajomi, którzy w wychowaniu dzieci są kilka lat do
przodu opowiadali nam historie o swoich dzieciach, córkach i synach: - Nie chce się w ogóleuczyć
- Nie chce żadnej pomocy - Mój syn ma już prawie 16-cie lat i prawie się do nas nie
odzywa - Wszystko wie najlepiej - „Jesteście do bani!” - „To po co mnie rodziłaś?” - „Sam se poradzę!” - „Nie wtrącajcie się!” Opowiadali o swoich dzieciach nawet w miarę spokojnie bez jakiejś
złości czy nienawiści. Czasami nawet się uśmiechali tak trochę z pobłażaniem. - Ale maja z nimi jazdę – myślałem słuchając tego
wszystkiego. - Dobrze, ze moje dzieci jakieś takie spokojniejsze. Byłem nawet z
nich dumny.
Nadszedł ten dzień. Mój najstarszy syn skończył 6-sta klasępodstawówki. Świadectwo całkiem dobre. Gimnazjum wybrane, papiery
złożone. Część klasy tez będzie tam chodzić wiec spokój totalny. W zasadzie
będzie tak samo tylko w innym miejscu. Nawet bliżej domu. Zaczął się rok
szkolny i nie wiadomo kiedy świeżo upieczony gimnazjalista pokazał pazurki. Już
nie jesteśmy fajnymi rodzicami. Nieważne, ze staramy się by milo wspominali
dzieciństwo – Fajne wakacje, ferie, wyjścia do restauracji, wspólne oglądanie filmów. Nie. „U nas w domu jest kiepsko. Arek to ma fajnie bo…” i tu
wyliczanka. „Jego rodzice są super nie to co wy”, „Mama Marka robi fajne
obiady, takie smaczne, ze wszystko chce się zjeść”. Po takich tekstach tylko strzelić sobie w głowę bo krytyka totalna. Długie rozmowy z żona co robimy źle?
Co się dzieje? Taka nagła zmiana? Zaczęło się szperanie w sieci główniehasło
„bunt nastolatka” i przyznam, ze uspokoiliśmy się trochę. Jeszcze większa
pociecha były rozmowy kolegów z najstarszym synem. Dosyć często zdarza się, ze nocują u nas w domu, żeby się mogli dłużej razem bawić czy robićcośwspólnie.
Ich teksty podsłuchane niechcący „Twój tata jest super bo mój to…” czy wręcz
bezpośrednio do nas „Pani obiady to poezja smaku” (kolega syna z I-wszej
gimnazjum)
napełniły nasze dusze optymizmem. Doszliśmy do wniosku, ze po prostu tak już
musi być.
Dokładnie pamiętam, kiedy najstarszy syn przesadzał, moim zdaniem, i
szykowałem się by go doprowadzić do porządku. –Daj mu spokój skarbie. On taki
jest. – ten tekst żony nie za bardzo mi odpowiadał. Co to znaczy „On taki
jest”? Niestety moje próby „wychowania” przynosiły mizerny skutek. Żadne kary,
szlabany. Koniec był zawsze taki sam -Ale jesteś beznadziejny (bądź głupi, w
zależności od humoru). Okazało się w końcu, ze intuicja żony jest niezastąpiona. Nie pierwszy i nie ostatni raz zresztą. Pozostało odpuścić. Do
pewnych granic oczywiście.
Nie wkurzam się już (w środku czasem tak) jak widzę
bajzel w pokoju syna. Widocznie tak chce. Nie cisnę z lekcjami aż tak bardzo. W
sumie jak ja byłem w siódmej klasie to rodzice nie szperali mi tak po teczce i
zeszytach. Nie przyjmuje tak bardzo do siebie gdy słyszę jakim to złym ojcem
jestem. Mija chwila, może jakieś przemyślenia u syna i za chwile słyszę – Tato
zobacz,… i tu jest nawiązanie kontaktu, bardzo miłego. Temat nieważny. Ważne ,
ze rozmawiamy i jest fajnie.
Podobno około 17-go roku życia ten stan trochę
mija. Mam wiec cztery lata takiej huśtawki. Wszystko to spowodowało u mnie
jedna rzecz. Zacząłem zastanawiać się nad sobą. Tym teraźniejszym i tym
wcześniejszym. Czy ja byłem inny? Czy mnie rodzice nie wkurzali? Czy nie
chciałem siedzieć sam w pokoju? Czy nie chciałem żeby dali mi spokój bo sam dam
rade? Tak sobie myślę i wychodzi mi, ze właśnie taki byłem. Więc może tak musi
być? Taki jest ten świat i natura a natury nie da się oszukać jak mawiali w
„Seksmisji”.
Efekt jest taki, że teraz sam opowiadam innym o moim nastoletnim
synu i naszych relacjach. Mowie to z uśmiechem i pełną akceptacją. Nie wszyscy
mnie rozumieją, szczególnie ci, którzy nie mają dzieci lub mają młodsze. Ale ja
rozumiem, że mogą nie rozumieć.
Poza tym pomyślmy co by było gdyby statystyczny Kowalski chciał ubezpieczyć
się sam. Załóżmy, ze pracuje od 27-go do 67-go roku życia. Nie płaci nic na ZUS
tylko sam odkłada na naprawdę swoje konto. Rządowe
statystyki mówią, że średnia pensja w Polsce to ok. 3600zł. To znaczy, że średnie
składki emerytalne to 703,08 zł miesięcznie - procent składki emerytalnej do
ZUS jest stały, określony ustawowo. Czyli Kowalski miesięcznie odkłada 700zl.
Po roku ma już 8400zl. Po 40-stu latach odkładania miałby 40x8400zl=336000zl.
Wyliczenie bardzo uproszczone ponieważ nie uwzględnia oprocentowania składki
Kowalskiego ani jej indeksacji. Gdyby jednak uwzględnić te dwa czynniki to
Kowalski po 40-stu latach miałby około miliona złotych na koncie. Tak na start
w wieku 67-miu lat. Co ważne wyodrębniona tutaj jest tylko składka emerytalna.
Zdrowotna i chorobowa Kowalski płaciłby normalnie tak wiec leczyć się i chorować
mógłby teoretycznie za darmo. Gwarantuje mu to zresztą konstytucja. I jeszcze
bardzo ważna rzecz. Oszczędności Kowalskiego nie przepadną w razie jego śmierci
na emeryturze ani w jakimkolwiek momencie przed nią. Po prostu zapisze na kogoś
odłożone przez siebie pieniądze. W ZUS niestety tak nie ma. Dla piramidy Zusowskiej idealny członek to taki, który płaci
składki, najlepiej wysokie, a potem odbiera je bardzo krotko. A najlepiej wcale
czyli po prostu umrze. Wracając do naszego Kowalskiego, który wg GUS będzie żyć
72 lata to będzie on miał 5 lat na wydanie miliona złotych. Czyli 200,000zl na
rok czyli 16,666zl na miesiąc. I TO dopiero można nazwać kontem Kowalskiego na
które sobie odkładał.
Oczywiście nasze składki do ZUS musza być przez kogoś
obsługiwane. Idąc za Wikipedią „W skład ZUS wchodzi Centrala Zakładu, 43 oddziały, 214
inspektoratów oraz 68 biur terenowych. W 2011 przeciętne
zatrudnienie w ZUS w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło 46 231 osób. Średnie
miesięczne wynagrodzenie brutto w Centrali Zakładu wyniosło 5975 zł, a w
oddziałach ZUS 3519 zł”.
Czyli licząc średnio 4000zl pensji dla ponad 46000 osób to da nam
miesięcznie 184 miliony złotych samych pensji MIESIECZNIE! Tylko za to, ze weźmie
się pieniądze od innych i wyplaci drugim. Nie licząc oczywiście drogich
pałaców, przepraszam siedzib ZUS, samochodów służbowych, telefonów, komputerów,
wyjazdów szkoleniowych, premii i innych dodatków. A propos pałaców ZUS. Idąc także za Wikipedią
„W 1999 w wyniku transakcji z firmą "Infolex" łódzki oddział ZUS
kupił za 25 milionów złotych biurowiec i grunty, podczas gdy szacunkowa wartość
nieruchomości wynosiła ok. 11 mln. Prokuratura wszczęła śledztwo i w wyniku
procesu 11 lipca 2008 łódzki sąd rejonowy skazał byłego dyrektora oddziału
łódzkiego ZUS Bolesława Parzyjagłę na wyrok dwóch lat więzienia w zawieszeniu
na pięć lat za działanie na szkodę ZUS i narażenie go na stratę 14,5 mln zł. Liczne
kontrowersje wokół ZUS-u budzi fakt, iż zarządy niektórych oddziałów ZUS
podejmowały się budowania nowych siedzib zakładu, których koszty pochłaniały
wiele milionów złotych (tzw. "pałace ZUS"). Na przykład oddział ZUS w
Wałbrzychu argumentował, że "czystą oszczędnością" jest budowa nowej
siedziby za 40 mln zł, co przy rocznej cenie wynajmu dotychczasowych biur wynoszącej
200 tys. zł wystarczyłoby na 200 lat wynajmu.”
ZUS Białystok
ZUS Gorzów
ZUS Lublin
ZUS Wodzisław
ZUS Łódź
Kto zajmie się lepiej moimi pieniędzmi niż ja sam? Nikt.
Pozdrawiam, Epistemon
Wpis
jednego z forumowiczów: „Piramida
finansowa Tuska i Rostowskiego. Dzisiejsi dwudziesto, trzydziesto i
czterdziestolatkowie sfinansują obecnych emerytów a sami będą mieć nikłe szanse
na godną emeryturę. Dlaczego? Otóż system OFE miał w przyszłości zapewnić z
jednej strony odciążenie ZUSu w wypłacie emerytur, z drugiej część pieniędzy
zgromadzonych w OFE miała pozostać poza wpływem polityków. Wypłata bieżących
emerytur miała być finansowana z prywatyzacji. Niestety majątek narodowy
wyprzedano pośpiesznie za grosze a środki z jego sprzedaży zostały przejedzone
przez rosnącą w szybkim tempie administracje (Mirów, Rychów, Zbychów również).
W ubiegłym roku, żeby "zapewnić Polakom godne emerytury" rząd zmienił
proporcje składki emerytalnej (19,52%) odciąganej z naszych wynagrodzeń w
następujący sposób - zmniejszył kwotę trafiającą do OFE z 7,3% naszego
wynagrodzenia do 2,3%. Przed zmianą ZUS odpowiadał za wypłatę naszej przyszłej
emerytury w około 63 % a OFE w 37% (7,3/19,52).Po zmianie Zus odpowiada za 88% naszej przyszłej emerytury
zaś OFE za niespełna 12% (2,3/19,52). Efektem powyższych zmian jest konieczność znacznego
podniesienia wieku emerytalnego (67 lat to dopiero początek) i dofinansowania
ZUSu przez nasze środki zgromadzone w OFE (w sposób opisany w artykule), aby
system emerytalny (jeśli tak go można jeszcze nazwać) zachował w przyszłości
zdolność do wypłaty świadczeń. Dlaczego rząd zdecydował się w ubiegłym roku na tak
niekorzystne dla Polaków decyzje? - Odpowiedź jest prosta - zmniejszenie
składki przekazywanej do OFE było jednym z elementów (oprócz manipulowania
kursem PLN i kreatywnej księgowości Rostowskiego), pozwalającym na unikniecie
przekroczenia 55% progu ostrożnościowego długu publicznego w relacji do PKB,
oznaczające konieczność znacznych cięć budżetowych i to w roku wyborczym. Głodowe emerytury lub ich brak i praca do późnej starości
to cena, jaką płaci polskie społeczeństwo za sukces wyborczy Tuska, Pawlaka i
całej reszty z PO i PSL. Nie zapomnijcie o tym przy następnych wyborach i nie
dajcie się omamić PRowcom i usłużnym wobec rządu mediom.”
